Gecenin siyahını, boyayarak maviye
En güzel duyguların, bestesi, sözüyüm ben
Ağasıyım gamların, bey olurum sevgiye
Âşıklar bahçesinde, dolaşan kuzuyum ben.
Dokunmaz beşlerime, sevdanın yıkıntısı
Gam değil kirpiklere, sürgünün akıntısı
Beklenen yâr olunca, vız gelir sıkıntısı
İsyan etmem kedere, kadere razıyım ben.
Söz sanatı denince, zirveye nokta koyan
Aşk kokan şiirleri, seven kalplere uyan
Zor çıkar onun gibi, düşlere nikâh kıyan
Ümit Yaşar üstadın, yaşayan tarzıyım ben.
İnanmayan sevemez, aşkın mucizesine
Dikerim gözlerimi, muhabbet gözesine
Aşkımı nakşederim, ömrün her dizesine
Gönülden gelen sesin, curası, sazıyım ben.
Gök kubbenin altında, ezberleri bozarak
Mutluluğun resmini, sözcüklerle çizerek
Aynaya düşenlerle, şaheserler yazarak
Ruhlara libas diken, modelist, terziyim ben.
Kirpiklerimin ucu, dokunmaz kaşlarıma
Beyaz bayrak sallarım, yontulmuş beşlerime
Mola verme zamanı, uğramaz düşlerime
Hakka uzanan yolda, kınalı kuzuyum ben.
Can verse can bekleyen, düşürmez canı derde
Mihnetle işim olmaz, muhtaç olmam namerde
Düş alıp, düş satarım, düşe kaldığım yerde
Nurseli umutların, mumyalı sözüyüm ben.