Her anımı kuşatan, arayıp sormasa da
Başkasını görmeden, gezmişim haberim yok
Umutlarla yaşatan, ruhumu sarmasa da
Gerdanına şiirler dizmişim haberim yok.
Yüreğime dokunan esrarengiz gizlerle
Gerçeklere perdesiz vakıf olan gözlerle
Bir bilenin gözünce, harcıâlem sözlerle
Mutlak aşkın resmini çizmişim haberim yok.
Sürdürürken devranı, düşlerimin yolunca
Ben bende kalamadım, yâr aklıma gelince
Akla hükmedemeyen, biri oldum hâlince
Çay kenarına kuyu kazmışım haberim yok.
Allak bullak olunca düşlerimin düzeni
Duygular ekseninde indirince yelkeni
Ara verdiğim zaman merak edenler gani
Şiirlerle kalplere sızmışım haberim yok.
Koklayınca gülleri, gülistan diyarında
Yanılmam tahminimde sevgi az ayarında
Sızlamanın sonu yok, yalan dünya varında
Fani aşk yaşamaktan, bezmişim haberim yok.
Sabırım pes etse de, umutlarım siperde
Rolüme devam ettim, kapanmadan son perde
Bırakmışım herkesi layık olduğu yerde
Hak edeni gönlümden süzmüşüm haberim yok.
Kendi muhtaç olanın, çilesini çekmedim
Doğru olan dururken, yanlışlara bakmadım
Vefasızlar uğruna gözyaşımı dökmedim
Mutluluk formülünü, çözmüşüm haberim yok.
Harcıâlem gerçekler, acıtınca anladım
Anladım ki ben benden her gün masal dinledim
İlaç sandığım şeyin sancısıyla inledim
Hayaller aleminde, yüzmüşüm haberim yok.
Gönül denen kavramın tarifini yapan yok
Bu dünyada gönlünün peşi sıra giden çok
Kaf Dağı’nı yerle bir eyleyenin alnı ak
Aşkın sır olduğunu, sezmişim haberim yok.
Ruhumun yoldaşını yıllar sonra bulunca
Bahtiyarlar şahıydım, felekten gün çalınca
Yüreğim tekler oldu, ondan ayrı kalınca
Kalbimin ayarını bozmuşum haberim yok.
Beni benden edenin dümeninden çark ettim
Ondan ayrı kalınca, hayaline park ettim
Seher vakti tümünü söndürürken fark ettim
Adını yıldızlara, yazmışım haberim yok.
Emrinde geçirmişim bütün ömrü beynimin
Toz kondurmam adına, Nursel SEÇER Hanım’ın
Senelerdir kızsam da çipil gözlü canımın
Cemaline methiye düzmüşüm haberim yok.