Yöre yaşayanları, mahkemelerde bile belediyede yapılanlara ve bu çalışmaları yürütenlere saygı göstermişlerdir. Siyasal anlamdaki diğer partililerde dahil olmak üzere.
Bir diğer neden de, ülkemizde Fatsa deneyiminin birçok yerde kopya edilmesi düşünülmesine karşın, bunun başarılamamış olmasıdır. Kimi yerlerde, özellikle Refah partisi tarafından mahalle komiteleri uygulaması çalışmaları yapılmışsa da temeldeki felsefi belediyeye ve genelde yaşama bakış açısındaki farklılıklar nedeniyle bu gerçekleştirilememiştir. Özetle Fatsa henüz aşılamamıştır.
Tüm bu nedenlerden ötürü, daha demokratik ve katılımcı bir belediye istenmesi durumunda Fatsa örneğinin daha da ayrıntılı olarak araştırılması gerektiği açıktır.
Aliağa
Aliağa İzmir’in bir ilçesidir. Burada 1994 yılındaki seçimlerden sonra oluşan belediye yönetimi bir dizi çalışmalardan sonra “kent parlamentosu” adıyla bir oluşum oluşturma çalışmalarına girmiştir.
Kent parlamentosu belediye başkanı, belediye meclis üyeleri, il genel meclis üyeleri, ilçedeki siyasi partilerin ilçe başkanları ve mahalle muhtarlarıyla, kentteki kurum, kuruluş ve demokratik örgütlerin belirlediği birer temsilciden oluşmaktadır. Ayrıca belli bir oranda mahallelerden gelen temsilciler de bulunmaktadır.
Tüm bu belirlemelerde özellikle istenen bir özellik parlamentoya katılanların seçilmiş olmasıdır.
Parlamentoda gündem oluşturulan komisyonların hazırladıkları tasarıları parlamento gündemine getirmeleri ve burada tartışıldıktan sonra da karar alınması ve uygulanması biçiminde olmaktadır. Bu anlamda gerek alınan kararlarda ve gerekse de alınan kararların uygulanmasında halkın doğrudan bir katılımı yoktur.
Ayrıca kent parlamentosu uygulamasının siyasi bir desteğinin de olmaması ve ilçe yaşayanları tarafından içselleştirilmemiş olması, özetle halka dayanmaması onun kısırlaşması ve zamanla da işlevini yitirmesine neden olmuştur.
BİR SONRAKİ YAZIMIZDA; ÇANAKKALE.
