İçmeden sarhoş etmek onun cümle hüneri
Aklı derdest eyleyen ruhun şampanyasıdır
Senelerdir emrinde olmuşum hizmet eri
Beni benden eyleyen gönlümün kahyasıdır
Kalplerin tik-takında, ondaki derin mana
Varmalıyız farkına üretmeden mahana
Ömrümüzdeki yeri atılmasın yabana
Bir bilenden öğrendim hayatın rüyasıdır
Canı candan edeni, bir yana bırakmalı
Kula yakışan odur, güle selam çakmalı
Sözcüğün dili yetmez eserine bakmalı
Yarattığı canlarda Rahman’ın imzasıdır
Züleyha’nın kalbini dağlayan göl ondandır
Mecnun’un leyla diye gezdiği çöl ondandır
Damlanın içindeki çağlayan sel ondandır
Tanımsız hayallere mutluluk mayasıdır
Sinirleri bozanın, dümenleri bozulsa
Ayakları bağlayan, payandalar çözülse
Yeridir hekimlerce, reçeteye yazılsa
Tıbbın aciz kaldığı dertlerin devasıdır
Ruhbanlar anlayamaz ruhların ilacını
Engellere gülenler, yitirmez inancını
Hakkıyla gören bilir, bakışların gücünü
Gülümseyen gözlerle, semanın boyasıdır
Kanda volta atanın yudumuna kandığı
Ummana kafa tutup, damlada saklandığı
Gönlünce posta konan, aklının aklandığı
Hesabın görüldüğü Nurseli dünyasıdır
