Şiirin tanımı isteniyorsa
Yürekten k/aleme dökülen sözdür
Üstüne basarak derim bilhassa
Gönülden geçene görünen yüzdür.
Yâr deyince yelkenleri şişiren
Aşk meyvesi yetirmeyi başaran
Okuyan kalplere cemre düşüren
Mevsimler içinde bahardır, yazdır.
İşi olmaz dedikodu, gıybetle
Can yoldaşı özündeki heybetle
Kayda geçilince mutlak niyetle
Düşlenen hayale götüren izdir.
Gamı, kasaveti ruhlardan alan
Beşeri sözlerde gerisi yalan
Güller diyarından süzülüp gelen
Asil duruşuyla Hakk’a niyazdır.
Buluttan gam, güneşten nem kapmadan
Çark etmeden, hakikatten kopmadan
Hak eden herkese ayrım yapmadan
Yeri geldiğinde çuvaldız, bizdir.
G/özümüzde saltanatı dinmeyen
Ok misali, hedefinden dönmeyen
Can bedende durdukça hiç sönmeyen
Sevdayı anlatan dumandır, közdür.
Gizemli deyişle sevgi kültürü
Gün görmemiş söze kalemin mührü
Sığınılan liman, geçilen köprü
Nurseli’ne göre yazmak bir hazdır.
